เศรษฐกิจพอเพียง

2525 การว่างงานพุ่งสูงสุดที่เกือบร้อยละ 11 แต่อัตราเงินเฟ้อยังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง และเมื่อภาวะเศรษฐกิจถดถอยสิ้นสุดลง อัตราเงินเฟ้อปีต่อปีก็กลับมาอีกครั้ง ต่ำกว่า 5 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อคำมั่นสัญญาของ Fed ในเรื่องอัตราเงินเฟ้อที่ต่ำได้รับความน่าเชื่อถือ การว่างงานก็ลดลง และเศรษฐกิจก็เข้าสู่ยุคของการเติบโตและเสถียรภาพที่ยั่งยืน ภาวะเงินเฟ้อครั้งใหญ่สิ้นสุดลงแล้ว ขณะนี้การต่อสู้กับภาวะเงินเฟ้อถูกมองว่ามีความจำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ทั้งสองของอาณัติคู่ แม้ว่าจะทำให้เกิดการหยุดชะงักชั่วคราวต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจ และในช่วงเวลาหนึ่งทำให้อัตราการว่างงานสูงขึ้นก็ตาม ในช่วงต้นปี 1980 โวลเคอร์กล่าวว่า “ปรัชญาพื้นฐานคือ เมื่อเวลาผ่านไป เราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องจัดการกับสถานการณ์เงินเฟ้อ เพราะอัตราเงินเฟ้อเมื่อเวลาผ่านไปและอัตราการว่างงานเป็นของคู่กัน… นั่นเป็นบทเรียนของปี 1970 ไม่ใช่หรือ? ก่อนหน้านี้มีความพยายามที่จะควบคุมอัตราเงินเฟ้อโดยไม่มีผลข้างเคียงที่มีราคาแพงจากการว่างงานที่สูงขึ้น ฝ่ายบริหารของ Nixon เปิดตัวการควบคุมค่าจ้างและราคาในสามระยะระหว่างปี 1971 ถึง 1974 การควบคุมเหล่านั้นเพียงชะลอการเพิ่มขึ้นของราคาชั่วคราวเท่านั้น ขณะเดียวกันก็ทำให้การขาดแคลนรุนแรงขึ้น โดยเฉพาะด้านอาหารและพลังงาน ฝ่ายบริหารของ Ford ก็ไม่ประสบผลสำเร็จในความพยายามของตนไปกว่านี้อีกแล้ว หลังจากประกาศภาวะเงินเฟ้อเป็น “ศัตรูอันดับหนึ่ง” ประธานาธิบดีในปี 1974 ได้แนะนำโครงการ Whip Inflation Now (WIN) ซึ่งประกอบด้วยมาตรการสมัครใจเพื่อส่งเสริมความมัธยัสถ์มากขึ้น มันเป็นความล้มเหลว ข้อมูลที่ไม่ดี (หรืออย่างน้อยความเข้าใจข้อมูลที่ไม่ดี) […]